Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Binnekringnuus: Innerlike motivering

Interne korrespondent: Hierdie gesprek het in een van die senior meisies se kamers net voor skool plaasgevind. Ek deel dit met julle omdat ons almal 'n bietjie innerlike motivering nodig het.

"Al draai die hele wêreld teen jou en jy loop die pad alleen en jy kan steeds in hierdie omstandighede die Here loof en prys, dan sal jy oorwin. Jy is nie vanmôre alleen nie, al moet jy alleen jou rapport gaan haal, jy stap nie alleen in daardie eksamenlokaal in nie, al voel dit soms of jy niemand het wat jou in jou donkerste uur by staan nie, weet net daar is Een Ware Vriend wat ons het, en Jesus is Sy Naam! Hy het belowe om jou nooit te begewe of te verlaat nie, Hy is die een wat jou hand vashou en sê: 'Kom, jy kan' as jy wil moed opgee ... Hou vas in die Here,want partykeer is Hy jou Enigste Hoop in hierdie deurmekaar wêreld wat nie altyd sin maak nie. Tel jou kop op en glimlag vir die wêreld, want jy weet dat jy 'n Bondgenoot het, wat die wêreld vierkantig in die oë kan kyk."  

Agter die skerms: vlytige vingers besig met voorbereiding vir Mandela-dag

Vlytige vingers het 'n heerlike ontspannende kreatiewe oggend in die kombuis deurgebring, besig om kolwyntjies te versier vir Mandela-dag. Die lekkerste van versiering is die bakke en lepels wat na die tyd 'n soetigheid in die mond laat!

Ruben-humor: Diereraaisels met 'n kinkel

* Wat noem jy 'n kreef wat nie in die water is nie?

Aandete.

* Wat het 'n kreef van voor wat 'n bok van agter het?

Die letter "k".

* Wat sê jou ma elke aand vir jou wat 'n hen nooit vir haar kind sê nie?

"Moenie vergeet om jou tande te borsel voor jy gaan slaap nie."

* Wat is erger as 'n reier met rubberbene?

'n Duisendpoot met liddorings.

Mandeladag se 67 omgee-minute

Ons vier vandag Nelson Mandela-dag. Ons Kiddies wil graag sy 2009-boodskap aan die jeug uitdra. Sy boodskap: Dit is in julle hande om die wêreld 'n beter plek te maak, moet eintlik 'n leefwyse word.

Die boodskap van eenheid, medemenslikheid (ubuntu) en diensbaarheid het die inwoners van Christina Kiddie Kinder- en Jeugsorgsentrum met die pasiëntjies, ouers en personeel van die Pediatrie Kliniek by Kimberley Hospitaal gedeel.

Almal het die dag geniet, en Madiba se boodskap van liefde vir ander het geëggo deur hierdie aktiwiteit. Ons kinders het self 67 kolwyntjies gebak, versier en verpak. Die vreugde om dit saam met 'n pragtige boodskap aan elkeen by die kliniek te oorhandig, het sommer so 'n warm gevoel van omgee gelaat. 

Seënwense aan elke pasiënt en 'n ekstra e-Kiddie-drukkie vir elkeen!

Eureka Muddy Bash 2025

Wanneer: 13 September 2025

Waar: Vleissentraal Veilingskrale Kimberley

MOENIE OP JOU LAAT WAG NIE!!

Skryf in as 'n span of neem alleen deel!

Navrae: 087 310 5310

of

060 466 6676

EK HET REEDS INGESKRYF,

WAT VAN JOU?? 

Portia's Friday advice

Ruben se een minuut storie: Tee uit 'n besondere teepot

Eendag was daar ‘n mooi blou teepot, die heel beste teepot in die hele wêreld. Sy eienares was baie lief vir die teepot en dit is gereeld gebruik as besoekers kom tee drink het. Dan het die mooi blou teepot op ‘n pragtige wit tafeldoek op die teetafel gestaan, of op die tuintafeltjie wanneer hulle buite tee gedrink het. Teepot het dit geniet om dan reg in die middel op die oulike tuintafel te staan onder ‘n fraai, helderkleurige tuinsambreel in die skadu van die groot ou eikeboom. Die besoekers kon nie uitgepraat raak oor die besondere teepot nie en die heerlike geurige tee wat uit die tuit geskink word nie. Dit het die teepot baie trots laat voel. Wanneer die gaste weg is, is teepot met groot liefde gewas en afgedroog - en mooi skoon en blink - op die kombuiskas gesit waar almal dit kon raaksien en bewonder.

Op ‘n dag, na ‘n teepartytjie, het 'n hulpvaardige, maar onhandige gas aangebied om die breekgoed te help indra. Die blou teepot het uit haar hand gegly en sy tuit het gebreek. Die eienares van dié besondere teepot was baie kwaad. 

 “Ag nee,” het sy gesê, “kyk wat het jy nou aangevang! Ek sal van nou af nie meer hierdie juweel kan gebruik nie, ek sal nou een van my ander teepotte, miskien die pienke, moet gebruik. Ag tog, dis jammer. Hierdie een was my geliefkoosde teepot!”

Die blou teepot was baie, baie hartseer. Sy glorieryke dae het so skielik tot 'n einde gekom. Toe teepot se eienaar se vriendinne weer kom tee drink, is die pienk teepot uitgehaal. Treurig en vergete het die blou teepot op die vensterbank gestaan en kyk hoe die pienk teepot die teepartytjie buite in die tuin geniet. Hy het baie, baie eensaam gevoel, verlate en vergete.

Op ‘n dag kom daar ‘n gawe vrou wat skilder daar tee drink. Sy sien vir teepot waar hy op die vensterbank staan en sê: “Wat ‘n mooi blou teepot!”

 
“Dit was my geliefkoosde teepot,” sê teepot se eienaar, “maar hy het geval en gebreek en die tuit het afgebreek en ek kan hom nie meer gebruik nie.” 

“Kan ek die teepot leen?” vra die kunstenares.
“Ek wil ‘n skildery maak.” Toe vat die kunstenares die teepot saam huis toe en sit hom daar op ‘n mooi geel tafeldoek neer en begin ‘n skildery van hom maak. Die aandag wat hy kry, laat teepot sommer baie beter voel. Dis vir om lekker om op die geel tafeldoek te staan, terwyl die kunstenares hom skilder.

 
Uiteindelik is sy klaar. Sy neem vir teepot terug huis toe. “Ek wil die blou teepot graag weer eendag vir ‘n skildery leen,” sê sy vir die eienares. “Waarom rangskik jy nie intussen blomme in hom en sit hom op die tafel nie? Hy sal so mooi lyk daar!” “Dis ‘n gawe plan!” sê die eienares.

En nou staan teepot weer trots op ‘n geel tafeldoek op die tafel in die woonkamer waar hy altyd gestaan het, terwyl die gaste tee gedrink het. Almal sê dat hy die fraaiste teepot is wat hulle ooit gesien het. Met die blomme lyk hy alte fraai - baie mooier as die pienk teepot!

Wat het ek uit hierdie storie geleer?

* Dinge werk nie altyd uit soos wat jy gehoop, gewens of beplan het nie. Aanvaar dit en beweeg aan.

* Soos die blou teepot, moet jy ook aanpassings in jou lewe maak, maar onthou altyd, dat jy nog steeds bruikbaar is. Op 'n ander manier kan jy nog steeds 'n bydrae maak.

* Sien jou potensiaal raak, lewer jou beste, maar moet nooit dink jy is beter as die pienk teepot nie. Julle werk is albei ewe belangrik.

[Indien enige leser weet wie die skepper van die storie is, laat weet asb. dat ons erkenning kan gee.]

Gebed vir die kinders van Suid-Afrika - Anriëtte de Ridder

Here, ons bid vir die kinders van Suid-Afrika.
Ons staan in die skoene van kinders
- wat siek is – mag ons hulle versorg;
- wat honger is – mag ons hulle voed;

- wat arm is – mag ons meer vrygewig wees;
- wat anders lyk – mag ons hulle aanvaar soos hulle is;
- wat nie geleenthede ontvang nie – mag ons ongeregtigheid regstel;
- wat bang is – mag ons hulle beskerm;
- wat hartseer voel – mag ons hulle troos;
- wat eensaam is – mag ons hulle vriende raak;
- wat nie ouers het nie – mag ons hulle familie wees;
- wat nie in hulleself glo nie – mag ons hulle grootste ondersteuners wees;
- wat dink hulle het nie ‘n stem nie – mag ons regtig na hulle luister;
- wat hopeloos voel – mag ons hulle raaksien!
Here, mag ons elke kind se drome aanmoedig, en elkeen die vryheid gee om te groei.
Mag hulle idees en kreatiwiteit ons inspireer om die wêreld ‘n beter plek te maak.
Mag ons kinders se geloof en wysheid erken en by hulle leer.
En Here, help ons om elke kind te omarm met Jesus se liefde.
Amen

[Aangestuur deur Christelle Hattingh]

Ons dag saam met ons dierevriende

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Ruben-humor: Diereraaisels

* Hoekom loop 'n slang nooit op die teerpad nie?

Omdat hy nie pote het nie.

* Hoekom het kameelperde sulke lang nekke?

Omdat hulle voete so sleg ruik.   

* Wat is erger as 'n bul in 'n glasfabriek?

'n Krimpvarkie in 'n ballonfabriek.

* Watter soort kat kan nie miaau nie?

'n Seekat.

Portia's Friday advice

Ruben se een minuut storie: Jessica se "groot" besluit

Jessica, 5 jaar oud, het met haar eie geld ‘n string wit pêrels van R30 gekoop. Die pêrels het haar tog só groot en mooi laat voel en sy het dit baie gedra. Sy was só trots op haar pêrels.
Jessica se pa was baie lief vir haar, en een aand na storietyd vra hy: “Jessica, is jy lief vir my?”
“Ja, Pappa, baie!” antwoord sy.
“Nou gee dan jou pêrels vir my, toe?”
“Nee, Pappa, nie my pêrels nie! Maar Pappa kan my pop op die bedkassie kry ...”
“Nee, dis oukei, skat. Lekker slaap. Onthou, Pappa is lief vir jou!”
‘n Week later na storietyd vra hy vir haar dieselfde vraag. Haar antwoord is dieselfde, en weer wil sy nie haar pêrels vir haar pa gee nie.
“Pappa kan my teddiebeer met die pienk strik kry.”
“Toemaar, skat. Ek sal nie jou teddie vat nie. Lief vir jou! Lekker slaap.”
‘n Paar aande later stap hy by Jessica se kamer in. Sy sit kruisbeen op haar bed. Toe hy nader kom, sien hy haar kennetjie bewe en ‘n groot traan rol oor haar wang.
“Wat is verkeerd, Jessica?” vra haar pa besorgd.
Sy steek haar handjie uit en gee die boksie met die pêrels daarin vir hom.
“Hierso, Pappa, dit is vir jou,” sê sy met ’n bewerige stemmetjie.
Met trane in sy oë vat Jessica se pa die goedkoop string pêrels. Met sy ander hand haal hy ‘n fluweelboksie met ‘n string egte pêrels uit en sit dit vir haar aan. Hy het dit al die tyd gehad, maar hy het gewag dat sy die goedkoop pêrels vir hom gee, sodat hy vir haar die ware skat kon gee.

Wat het ek uit hierdie storie geleer?
* God is soos Jessica se pa. Hy wag GEDULDIG vir ons om die goedkoop dinge in ons lewe prys te gee, sodat Hy vir ons geskenke van onskatbare waarde kan gee.

* Dink bietjie: Hou jy vas aan dinge wat God wil hê jy moet los, aan skadelike maats, vriende en gewoontes wat jy dink onmoontlik is om te laat gaan?
* Onthou altyd: Dis soms moeilik om te sien wat in God se hand is, maar glo een ding: Hy sal niks van ons af wegneem sonder om vir ons iets beters te gee nie!

[Maats, ek lees baie en probeer oral vir julle oulike stories in die hande kry. As jy 'n mooi storie het wat jy met ons wil deel, stuur dit gerus. Dankie vir al die maats wat so gereeld stories soos hierdie instuur. Liefde!! Ruben]

Christina Kiddie Child and Youth Care Centre: A lifeline for vulnerable children

[This article is from Noordkaap Bulletin]

Home » News » Christina Kiddie Child and Youth Care Centre: A lifeline for vulnerable children

Christina Kiddie Child and Youth Care Centre: A lifeline for vulnerable children

by Noordkaap Bulletin in Community, Lifestyle, News on 9 July 2025

Charné Kemp talked to Christelle Hattingh, manager of the Christina Kiddie Child and Youth Care Centre in Kimberley.

The centre was established in 1972 for babies of unmarried mothers (“ongehude moeders”) who were unable to take care of their children. Its core mission now is providing full-time alternative care to children in need of care and protection. These children are placed in terms of the Children’s Act and by a Children’s Court.

How are children placed in Christina Kiddie?

Social workers identify children in need of alternative care and enquire from us if we have space for the specific child. If we have, the social worker approaches the Children’s Court with a complete report based on their investigation and assessment – with the recommendation of a placement at Christina Kiddie.

The social workers usually first try to find family members or other persons who can take the child(ren) in foster care, as it is best to care for a child within a family and environment known to the child. However, sometimes circumstances necessitate a placement within a child and youth care centre. The Children’s Act is clear on serving, protecting and promoting the best interest of all children whenever a decision needs to made about a child’s care.

Christelle Hattingh (left), manager of the Christina Kiddie Child

and Youth Care Centre, with Chrizelna Coetzer, 

a social worker, and some of the children at the home.

Photo: Charné Kemp

What are major ongoing projects?

Our core business is to provide for the physical, emotional, educational and spiritual needs of 28 children aged four to 18 years. Although we receive a subsidy from the Department of Social Development (DSD) for the salary of our social worker and an amount per child per month, these funds are not sufficient to provide in all the needs and to cover all expenses.

We generate funds in an ongoing and sustainable manner to provide three balanced meals, toiletries, clothes, linen, school uniform, stationery, and more for our children, while also pay salaries and cover running costs like transport, electricity and cleaning material.

We are really blessed to receive a lot of pre-loved clothes, linen and toys for our children.

Two ongoing fundraising projects are a shop where we sell second-hand clothes which we cannot use ourselves, and baking biscuits and rusks.

How is transparency and accountability in managing fund assured?

The management committee uses a bookkeeper to manage finances in accordance with the centre’s financial policy and procedures. The bookkeeper provides monthly financial reports to the committee and quarterly financial reports to the DSD. The centre’s financial records are audited annually and no challenges were ever reported by the auditors. The chairperson, vice-chairperson and treasurer are the signatories of the centre’s bank account.

What are some of the challenges?

Limited resources to assist children with emotional, behavioural and scholastic challenges, including psychologists, occupational therapists and centres specialising in care for children with special needs or serious behavioural challenges.

We have a general medical practitioner, optometrist and dentist who provide medical care free of charge to our children. Behaviour modification strategies are implemented, but not always successful. Finances to maintain the building and garden, and to be in a position to pay more market-related salaries to staff.

Our staff take care of traumatised children, which often also have an emotional impact on their own emotional functioning and well-being. The manager and internal social worker provides trauma debriefing to staff on an individual and group level.

How is the centre’s impact in the community measured?

All the children have external social workers who render services to the children’s parents and/or family members. The said social workers communicate on a regular basis with the centre’s internal social worker to report and address challenges. A family group conference is held annually, or more if needed, for each family. This is attended by the centre’s social worker and manager, the child(ren) concerned and the child’s parents / family members, and facilitated by the external social worker.

This provides opportunity for discussion of progress and challenges between the parties involved, as well as planning of services to the child and the parents/family. Regular interaction between the centre and the principals and educators of the schools our children attend, provide opportunity for feedback on the impact of services to the children.

What role does collaboration with other organisations or government play?

The DSD is the main source of income, but also provide guidance in service delivery and does regular assessment and monitoring of the functioning of the centre and the services to the children.

The social workers of the department and welfare organisations render family reunification services to the parents and/or family of the children. This enables children to visit their parents/family during exit weekends and school holidays. In some cases the parents’ circumstances and parental capacity improve to such an extent that a child can be re-unified with their parents/family.

The kindness, support and empathy of the schools our children attend, are remarkable and means a lot to management, staff and the children.

How do you engage donors and encourage long-term support?

Quarterly reports to the DSD give feedback on progress, services rendered, and the income and expenditure of the centre. This report, as well as the annual report are available to the community and donors. We believe in personal contact with donors and potential donors, as well as feedback on how donations are utilised. They usually find a tour through the building and interaction with the children and staff informative and insightful.

Potential donors usually enquire about our specific needs, which makes donations more personal and relevant.

A number of churches are also involved through regular donations, rendering of programmes, buying birthday gifts for the children, and more. Individual volunteers take children to Spur for a birthday treat and each child receives a personalised birthday cake.

Can you share a success story?

Families’ circumstances unfortunately often cause children to stay in the centre until they turn 18 years of age or completed their school career. The centre’s social worker makes an effort to assist matriculants to apply for admission at tertiary institutions, and for bursaries.

A matriculant of 2023 was part of the Griqua Rugby Academy. The centre provided emotional and material support, while a donor enabled her to have proper accommodation for the duration of her year at the academy.

Parents can visit children on a Saturday and Sunday afternoon. Through the development and strengthening of parent-child relationships some children could enjoy daily visits to their parents with the permission/approval of the external social worker.

What plans do you have for future growth and expansion?

We have many plans and dreams to ensure that our children experience a home and care as closely as possible to a “normal” family life. Our children’s emotional well-being is very important to us.

People who are interested in being weekend or holiday parents can contact the social worker, Chrizelna Coetzer, for the necessary application forms and screening process.

Others plans include

• A home and garden the size of ours regularly need maintenance which is very costly. We will appreciate the assistance of handymen and persons who can assist to improve our garden and playing areas of the children.
• Therapy plays a vital role in the care of and services to traumatised children. Therefor we are planning to have a special therapy room where children can receive therapy, debriefing and emotional support in a private, child-friendly space.
• A vegetable garden will provide children with the experience of growing vegetables and teach them a number of life skills, while it can also provide the centre with vegetables.
• Our children are like all other children – full of energy and can get easily bored. “Trim park”-like equipment will surely help to keep our children busy, healthy and fit.
• Accredited child and youth care training for staff to empower them and promote the rendering of effective services.

Contact the centre on 053 831 2413.

Donations can be dropped off daily until 21:00 at Christina Kiddie at 91 Halkett Road, opposite the Newton Primary School in Kimberley.

For more photos and news go to  

Rosetta se goeie wense: Seënwense

Mag God jou seën

waar jy ookal gaan.

Mag Hy jou lei

met elke besluit wat jy neem.

Mag jou dag gelaai wees

met krag en wysheid,

lag en vreugde,

kalmte en vrede,

en 'n dag wat oorloop van genade.

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Binnekringnuus: Speel is op die Maandag-menu

Korrespondent: 'n Sonskyndag wat kinders uitnooi om hulle vaardighede as padmakers, stadsbeplanners en reisigers buite uit te leef.

Juwele van papier, geskenkpapier, materiaal, linte, papierdoilies en nog vele ander dinge is in die speelkamer ontdek. Maandag is heeltemal te kort vir die meisies om met al hierdie skatte te speel.  

Al hierdie speelvreugdes is soos bemesting vir die verbeelding van kinders.

Binnekringnuus: Pre-24 September braaidag in die hartjie van die winter

Korrespondent: 'n Mens hoef nie vir 24 September te wag om te braai nie. Nee wat, by Christina Kiddie verander 'n gewone koue Sondag in Julie in 'n heerlike braaidag, danksy tannie Mittah en 'n skenking wat hierdie bederf moontlik gemaak het. Heerlike paptert het die ete afgerond. In die Noord-Kaap is braaibroodjies die inding, maar vandag het dié tert die botoon gevoer, met die liplekkerresep van tannie Mittah.  

Ruben se ma se blombrief ...

Liewe Ruben

Ek lees jou briewe met nederige dankbaarheid, want ek kan sien hoeveel lewenslesse wat jy hier in Petrusburg geleer het, jy met jou saamdra.

Ek deel graag met jou een van ouma Annie se lewenswaarhede wat my nog elke dag aanspoor om my beste te doen. 

Blom waar jy geplant is, was een van jou ouma Annie se gunsteling sêgoed. Ek het dit as my lewensmotto oorgeneem en ek deel dit met almal wat my pad kruis. Moenie dink dit is altyd maklik nie. Ek moes al baie keer op my tande kners en in my gedagtes sê: Jammer, Ouma, maar nie vandag nie. En dan pak die skuldgevoel my in dubbele slae ...

Wat beteken: Blom waar jy geplant is, eintlik?

Ruben, dit beteken wees die beste jy wat jy kan wees in enige en alle omstandighede. Jou beste is altyd genoeg, selfs vir God. Ek hoor jou dadelik sê: Dit is moeilik om die BESTE jy te wees in die alledaagse bestaan van jou lewe. Daar gaan dae om wat so eentonig is - dieselfde storie oor en oor. Dan is daar dae wat besaai is met hobbels in die pad en ander probleme. En dan is daar dae waarin die rugstekers se dade triomfeer oor hulle wat hul bes probeer doen. Hierdie is nie die tipiese dae wat jy voel dat jy net jou beste wil gee nie.

Ek praat dikwels met ouma Annie in my kop: Hoe vind ek vreugde, ouma Annie, as die moeilike dae net moeiliker word, die eentonige dae sieldodend, die probleemdae onhanteerbaar ... Hoe kan ek blom, as ek nie eens die krag het om net regop te bly nie?

Die antwoord: Wat jy ook al doen, doen dit van harte soos vir die Here en nie vir mense nie.  

God het aan elkeen van ons ‘n spesifieke, unieke stel talente gegee. Jy, liewe Ruben, is gelukkig om op die regte plek te wees. Jy gebruik reeds jou talente na die beste van jou vermoë.

Dis belangrik vir elkeen om jou gawes en talente te ontdek en dan sal God se droom en plan vir jou lewe soveel meer sin maak ... en die bonus ... jy sal 'n sielsgelukkige hond of mens wees, want die hobbels en probleme op jou pad, kan jy met Sy hulp, oorkom en blom. Gee jouself oor aan God se plan vir jou lewe. 

Soms is die vreugde wat ons daagliks ervaar in iets so kleins soos 'n glimlag van iemand, 'n mooi skoenlapper wat voor jou verbyvlieg of iemand wat vir jou 'n kompliment gee. Moenie iets vir iemand anders doen om raakgesien te word nie. Nee, as jy iets vir ander doen of gee, moet jou linkerhand nie weet wat jou regterhand doen nie. Doen dit stilletjies, ongemerk, anoniem, dan kan net God die krediet daarvoor kry. 

Ek luister gereeld na wat jy en Tommie vir my oor julle doen en late vertel en ek weet dat julle op jul stil manier baie beteken:

Ek hoor dat julle ...

* die terrein se veiligheidsbelange op julle hart dra.

* saam met die kinders speel, hardloop en uitbundig die speeltyd na studie geniet.

* nie bang is om saam in die swembad te spring en te speel nie.

* die kinders aanmoedig om hulle huiswerk te doen.

* net daar is vir elkeen wat 'n oor en 'n skouer nodig het.

* drukkies en stertswaaie uitdeel waar dit nodig is.

* geheime bewaar en saam na oplossings soek. 

Hoe kan julle inwoners en maats iets vir iemand beteken? Ek skryf vir jou 'n paar gedagtes wat jy met hulle kan deel - dalk in jou volgende brief.

* Help jou kamermaat met haar wiskunde of Engels.

* Deel jou pousekos met iemand wat minder as jy het.

* Dek die tafel sonder dat iemand jou vra om dit te doen.

* Pluk 'n blommetjie en gaan gee dit vir jou ma, huisma, juffrou of buurvrou.

* Groet elkeen met 'n glimlag wat jou pad vandag kruis.

* Moenie altyd kla nie. 

* Wees positief en nie negatief nie - al voel jy lus om eerder iemand se oë uit te krap.

* Sê altyd asseblief en dankie - twee towerwoorde wat aan die uitsterf is.

 

Klein gebare het groot impak. Onthou: ‘n Glimlag teenoor ‘n vreemdeling is verniet! Deel dit uit.

Besef jy, Ruben, jy is soms die enigste straaltjie lig tussen mense in ‘n andersins pikdonker wêreld?

Tree dan soos 'n kind van Jesus op. God het nie geheime agente nodig nie. 

Vreugde vir jou dag. Ek is trots op my hondekinders!

Baie liefde

Mamma

Statistiek: 95 000 e-besoeke van lojale e-lesers

Christina Kiddie Kinder- en Jeugsorgsentrum sê dankie!!

Ruben sê dankie!

Liewe Maats

Dis weer tyd om die pen op te neem en hierdie keer is dit om dankie te sê. Dankie het net twee lettergrepe, maar dis 'n woord wat gelaai is met tonne positiewe ione of kilogramme vir diegene wat al lankal uit die skool is en nie meer kan onthou wat ione is nie. (Gelukkig kan ek vir Tommie vra as ek twyfel oor iets, want hy is nog op skool!)

Dankie-sê in wording

Vandag wil ek 'n uit-die-hart-dankie-sê vir ds. Johan en Annelie Bothma van die Kerk van die Nasarener. Dankie dat julle elke jaar die behoefte raaksien dat die inwoners van Christina Kiddie Kinder- en Jeugsorgsentrum net kan baat by 'n vakansieprogram. Dit maak die vakansie korter, hulle ontmoet nuwe maats en die gesprekke strek verby die begrensde mure van die koshuis en die geestelike kos en padkos se waarde is onmeetbaar. Dankie dat julle geen moeite ontsien om ons in te sluit en te omvou met warmte, omgee en liefde nie.

Ek is mos 'n hond met 'n uitstekende gehoor en elke dag as hulle opgewonde en geselsend van die Bybelskool af teruggekom het, kon ek duidelik hoor dat hulle dit geniet het. Hulle stories en gesprekke het anders geklink. Nie die normale klaery of foutvindery nie, maar positief - ek wil my verstout deur te sê ek het hoop gehoor.    

Saad van hoop, is toekomssaad - dis iets wat jy in jou hart bêre en wat as dit genoeg tyd kry om te ontkiem - 'n gedagte - 'n droom - 'n werklikheid word.

'n Hartsdankie vir elkeen by die 
2025-Bybelskool!

My hartswens is dat hierdie kinders oor 'n jaar of 10 na julle sal terugkom en vir julle kan vertel wat hierdie Bybelskool gedurende die vakansie vir hulle beteken het, dalk hulle oë oopgemaak het of hulle lewensuitkyk verander het.

Deesdae se jongmense is nie meer lojaal aan die kerk nie, en baie reken dis iets vir die ou mense. Baie keer kla jongmense as hulle saam met hul ouers moet kerk toe gaan - ek hoor dit by elkeen se troetelhond, want ons honde skinder ook onder mekaar en ons kan dit oor kilometers heen doen en almal kan dit hoor en elkeen lê 'n spreekwoordelike eier. Ons spesie is op hoogte van alles wat in die dorp gebeur. Ek kan net dink hoe al die nuus wat ons so heerlik uitbasuin die misdaadsindikate tot voordeel sou strek as hulle maar net Blafiaans kon verstaan. Maar totdat AI nie Blafiaans kan ontsyfer nie, is ons veilig en blaf ons lustig voort. 

Wat is die oplossing? Die kinders moet aktief by die kerk betrek word. Hulle moet voel hulle wil daar wees. Dit moet vir hulle lekker wees - 'n plek van opgewondenheid, veiligheid en geborgenheid.

Ons elkeen het 'n verantwoordelikheid teenoor kinders, veral die outjies wat op die grondpaaie en verspoelde paaie van die lewe geland het.

Ons winterbederf!

Dankie, tannie Christelle, dat jy ons leer van dankie sê. Dankbaarheid is een van die lewenspilare van hoop. Tasbare dankies gee vlerke aan uitreikkilometers. Jy stel 'n voorbeeld vir ons klomp wat van ons beter honde en mense maak. Dankie dat jy vir ons omgee en dankie vir ons lekker winterhondebederf! Ons sien dit raak en ons spog in Blafiaans dat die meetsnoere vir my en Tommie in lieflike plekke geval het.

Nou ja, maats, dit is met 'n dankbare hart dat ek julle groet tot volgende keer.

Ruben

Ruben-humor: Lawwe definisies

* Wat is die definisie van 'n slak?

Dis 'n slymbal met 'n valhelm op.

 

* Wat is die definisie van 'n snor?

Dis 'n bolip wat uitrafel. 

* Wat is die definisie van 'n tiener?

Iemand wat hom soos 'n peuter gedra wanneer hy nie soos 'n grootmens behandel word nie.

* Wat is die definisie van 'n skinderbek?

Dit is 'n persoon wat nooit 'n leuen sal vertel as die waarheid meer kwaad kan aanrig nie.

Ruben se een minuut storie: Dialoog tussen 'n potlood en 'n uitveër

[Ek deel graag die storie wat Anoniem vir my gestuur het.]

POTLOOD: Ek is jammer.

UITVEëR: Waarvoor? Jy’t nie iets verkeerd gedoen nie.

POTLOOD: Ek is so jammer dat jy as gevolg van my seerkry. As ek ‘n fout maak, is jy altyd daar om dit reg te maak. Maar namate jy my foute laat verdwyn, verloor jy ‘n deel van jouself. Jy word net al hoe kleiner ...

UITVEëR: Dis waar, maar ek gee nie regtig om nie. Ek is mos gemaak om dit te doen. Ek is gemaak om jou te help wanneer en waar jy ookal iets verkeerd doen. Ek sal tevrede wees met die wete as ek eendag nie meer daar is nie en jy my met ‘n ander een vervang het, dat ek my absolute bes gedoen het. Onthou, ek is eintlik baie gelukkig in my werk. Hou nou op om bekommerd wees. Ek haat dit as jy hartseer is.

Hierdie gesprek tussen die potlood en die uitveër is so op ouers en kinders van toepassing. Dink so daaraan maats: Ouers is die uitveërs en die kinders is die potlote. Ouers is altyd daar vir hulle kinders. Hulle hanteer die foute wat die kinders maak en somtyds kry hulle selfs as gevolg daarvan, baie seer. In die proses word hulle "kleiner"en ouer en uiteindelik is hulle nie meer daar nie. Die kinders vind mettertyd iemand in hulle ouers se plek, bv. 'n  huweliksmaat, maar ouers is nog steeds daar vir hulle kinders en sal altyd alles in hulle vermoë doen om hul kinders se kommer en hartseer minder te maak of te laat verdwyn. 

Ek was nog my hele lewe lank ‘n potlood en dit maak my baie seer om my ouers, wat my uitveër is, onder my oë sien wegkrimp. Ek besef baie goed dat ek eendag net met die uitveërkrummels en herinneringe van wat ek gehad het, sal sit.

[Skrywer: Onbekend]

Rosetta se goeie wense: Droom groot ...

Mag die vrede en varsheid

van die Heilige Gees

jou drome en gedagtes oorheers.

Mag daar rustigheid in jou hart wees

en antwoorde op jou gebede.

Mag God se liefde jou koester

en al jou drome waar word.

Droom groot, want jou God is groot.

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais