Ruben se een minuut storie: Die hoogmoedige muskiet

Al die diere van die bos het geweet Leeu is die sterkste en hulle was almal baie onderdanig
aan hom - almal behalwe Muskiet!

Muskiet het hom nie aan Leeu gesteur nie en sommer voor hom gaan water drink. As die ander diere met hom raas, sê hy net: “Ek kan nie verstaan waaroor julle so tekere gaan nie. Hy's tog net 'n leeu! Hy is miskien groter en sterker as ek, maar ek is glad nie bang vir hom nie. Ek sal hom enige tyd klop in 'n geveg!”

Toe Leeu van hierdie grootpratery hoor, is hy dadelik boos. “Almal weet ek is sterker as jy. Ek dink jy is 'n verspotte klein snip,” sê Leeu en draai sy rug op die grootprater. Muskiet vererg hom en steek Leeu op sy neus. “AAAU!” brul Leeu, maar voor hy nog iets kan doen, piets Muskiet hom op sy oor. Hy probeer sy oor vryf, maar Muskiet is weer reg en klits hom op die sagte pienk vleis tussen sy tone. “EINA!” skreeu Leeu woedend en klap na Muskiet. Maar Muskiet vlieg rats uit die pad. Hy gaan sit eenkant en lag alte lekker.

Moedeloos en stert tussen die bene is arme Leeu daar weg. Muskiet dink nou hy is koning! “Van nou af moet almal voor my buig,” sê die hoogmoedige muskiet.

Terwyl hy nog so grootpraat en pronk, vlieg hy KAPLAKS! in 'n spinnerak vas. “O aardetjie, help my tog!” skreeu Muskiet doodbenoud.

Spinnekop glimlag breed. Hy lek sy lippe af vir die sappige Muskiet. “Jy kon dalk vir Leeu
vir die gek hou, maar met my sal jy dit nie regkry nie!” sê Spinnekop. “Jou dwaasheid het jou
niks in die sak gebring nie!”

Wat het ek uit hierdie storie geleer?

* Slim vang sy baas.

* Moenie dink jy is belangriker as wat jy regtig is nie.

* Mense wat dink hulle is baie belangrik, kom met 'n spoed terug aarde toe. 

[Klik HIER vir nog stories.] 

Drie minute dinkstorie: Hewige rusie tussen donkie en tier

Donkie en tier is in ‘n hewige rusie oor watter kleur die gras is. Vir ons klink dit na 'n onbenullige stryery, maar hierdie twee is doodernstig oor hulle onderskeie standpunte.

Donkie hou voet by stuk dat die gras blou is, en tier stry en sê dis groen. Dis tog net logies. Die hemel is blou. Na bykans ‘n uur se stryery maak donkie die voorstel: “Kom ons gaan na Koning Leeu - hy is die slimste van al die diere en hy sal vir ons die regte antwoord gee.”

By Koning Leeu aangekom, val donkie sommer met die deur in die huis. “Koning Leeu, ek sê die gras is blou, maar tier hou aan stry dat dit groen is. Watter kleur is die gras regtig?”

Leeu kyk die twee stip aan, dan gluur hy vir tier. “Donkie is heeltemal reg,” brul hy. “Die gras is blou! En Tier, vir jou onnoselheid, mag jy vir 5 dae lank niks sê nie!” Doodtevrede bulk en dans Donkie terug na sy grasland toe om verder te wei. 

Tier kyk geskok na Leeu en vra: “Mag ek iets sê voor ek stilbly vir 5 dae? Jy weet net so goed soos ek dat die gras groen is! Waarom sê jy vir Donkie dis blou??!!” 

“Omdat jy so dom was om met hom te stry oor iets wat ‘n voldonge feit was,” antwoord Leeu droog. “Jy het jou soos ‘n donkie gedra!”

Toepassing:  
Daar is nog ‘n voldonge feit waaroor niemand mag stry nie - ons het meer as genoeg rede om die Here te loof en te prys! Psalm 149 roep ons weer op om ‘n nuwe lied vir God te sing - kom ons kyk gou na wat die Psalm sê: Maak jou loflied elke dag nuut! Elke dag gebeur daar iets met ons wat nie gister gebeur het nie - gebruik dit om teenoor mense oor God te getuig (vers 1). Vind daardie nuwe ietsie elke dag.

En dit hoef nie net liedere te wees nie - dans voor die Here (verse 2-3)! Slaan ritme met jou borsel op die spieëlkas. Borsel jou tande met ‘n vrolike ritme! God geniet dit so as ons Hom loof en prys, dat Hy dan sommer namens ons veg en vir ons die oorwinnings behaal (verse 4-6). Dit alleen is al reeds meer as genoeg rede om Hom onophoudelik en met groot genot te prys!

Ons lofsange teenoor God bind kettings om ons vyande se enkels, vernietig ons omstandighede wat ons probeer onderdruk en tel ons op bokant alles sodat ons saam met Hom kan triomfeer (verse 7-9).
Moenie jou soos ‘n donkie gedra en probeer stry oor dinge wat jy rondom jou sien nie. Wéét wat die waarheid is: die Here leef en regeer! Maak nie saak watse twak die lewe vir jou probeer vertel nie - hou aan om die Here te loof, want Hy regeer! Moenie eens met die wêreld probeer redeneer nie - hou net aan om die Here te loof! 

As tier maar net die onderwerp verander het en God begin loof het ... maar toe wil hy sy punt bewys deur te stry. Daar is geen rede vir ons om ‘n punt te bewys nie – dis reeds vir ons aan die kruis gedoen. Al wat ons nou moet doen, is om net die Here te loof!

[Dankie, Rosetta!]

Een minuut storie: Die Leeu en die Muis - ‘n tradisionele fabel

Eendag beland daar ‘n piepklein muisie in die poot van ‘n yslike groot leeu. “Ek het jou gevang, Meneer Muisie, jy is myne!” brul die yslike groot leeu.

”Asseblief, Grote Leeu, koning van die diere, ek respekteer jou, moet my net nie seermaak nie. Laat my asseblief los. My kinders wag vir my en die son sak al laag. As jy my loslaat, sal ek vir jou ook eendag ‘n guns bewys”, pleit die muisie.

”Jy weet,” brul die yslike groot leeu, “ek dink nie jy sal enige nut vir my wees nie. Jy is glads te klein om vir my enige gunste te kan bewys. Maar loop maar, ek sal jou lewe spaar ter wille van jou kinders. Toe, loop nou, voor ek van plan verander.”

Die piepklein muisie skarrel vinnig weg en verdwyn in die bosse.’n Paar dae later word die Grote Leeu in ‘n strik gevang. Hy is vas en kan nie roer nie. Hy brul en brul, maar kan nie loskom nie. Hy raak verboureerd, want hy weet dat dit die einde van sy lewe kan beteken soos hy dit ken. Skielik hoor hy ‘n fyn piep-piep hier naby hom. Sowaar, dit is dieselfde muisie wat hy ‘n paar dae tevore gevang het.

”Lê doodstil,” piep die muisie, “Ek sal gou-gou die toue deurknaag, dan sal jy los wees.”

”Ag, ou Muisie,” kla Grote Leeu moedeloos, "Die toue is so dik en jou tandjies is so klein. Hoe sal jy dit regkry?”

Maar die muisie praat nie en hou net aan met knaag en sowaar, kort voor lank is daar ‘n yslike gat waardeur Grote Leeu kan kruip.

”Baie baie dankie, Kleine Muisie. Jy het vandag my lewe gered. Iets wat ek nie in my wildste drome kon dink nie.  Al is jy só baie klein, het jy my gered, toe ek magteloos was. Ek is jammer dat ek gedink het dat jy te klein is om my te help. Ek sal vir jou en jou kindertjies ‘n groot geskenk gee.” 

Grote Leeu en Kleine Muisie is tot vandag nog vriende. En hulle maak seker dat hulle hierdie storie van geslag tot geslag oordra, want groot-groot-groot-grootoupa leeu het 'n belofte gemaak.

Wat het ek uit hierdie storie geleer?

Jy is nooit te klein om iemand te help nie. 

Is jy 'n luislang, leeu of arend - watter soort tiener is jy?

Die volgende idees kom uit werk van André Diederichs

Jou gedagtes word jou woorde, daarna jou gewoontes en uiteindelik jou bestemming. Moet dus nie negatiewe denke toelaat wat jou potensiaal beperk nie.

Besluit of jy 'n luislang, leeu of arend is. Jou visie is jou geestesprent van jou toekoms. Jy moet vlerke by jou drome voeg en net soos 'n arend sweef om jou doel te bereik.

Dink soos 'n arend, wat geen perke of grense ken nie. 'n Noord-Amerikaanse Indiaan het vertel van 'n swak arendkuikentjie wat gereeld geboelie is deur sy sterker boetie om self meer kos te kry. Toe word hy uit die nes geskop en beland tussen die patryse. Hy word hier groot, want dis al ma wat hy geken het.

Op 'n dag stap hulle in die veld en daar sien die arend 'n ander arend in die lug sweef. Hy vra toe vir die patrys langs hom: "Wie is daardie ongelooflike voël?" Waarop die patrys antwoord: "Dis die arend, die koning van al die voëls. Maar vergeet daarvan, want jy is 'n patrys en sal nooit 'n arend wees nie."

Die lewensles van die storie is dat die arend as 'n arend gebore is, maar dat hy gekondisioneer is om te glo hy was 'n patrys.

[Marlene Malan, "Waak teen negatiese gedagtes.", Die Burger, 8 Oktober, FAT 7/11: Vraestel 1]