Ruben se ma se blombrief ...

Liewe Ruben

Ek lees jou briewe met nederige dankbaarheid, want ek kan sien hoeveel lewenslesse wat jy hier in Petrusburg geleer het, jy met jou saamdra.

Ek deel graag met jou een van ouma Annie se lewenswaarhede wat my nog elke dag aanspoor om my beste te doen. 

Blom waar jy geplant is, was een van jou ouma Annie se gunsteling sêgoed. Ek het dit as my lewensmotto oorgeneem en ek deel dit met almal wat my pad kruis. Moenie dink dit is altyd maklik nie. Ek moes al baie keer op my tande kners en in my gedagtes sê: Jammer, Ouma, maar nie vandag nie. En dan pak die skuldgevoel my in dubbele slae ...

Wat beteken: Blom waar jy geplant is, eintlik?

Ruben, dit beteken wees die beste jy wat jy kan wees in enige en alle omstandighede. Jou beste is altyd genoeg, selfs vir God. Ek hoor jou dadelik sê: Dit is moeilik om die BESTE jy te wees in die alledaagse bestaan van jou lewe. Daar gaan dae om wat so eentonig is - dieselfde storie oor en oor. Dan is daar dae wat besaai is met hobbels in die pad en ander probleme. En dan is daar dae waarin die rugstekers se dade triomfeer oor hulle wat hul bes probeer doen. Hierdie is nie die tipiese dae wat jy voel dat jy net jou beste wil gee nie.

Ek praat dikwels met ouma Annie in my kop: Hoe vind ek vreugde, ouma Annie, as die moeilike dae net moeiliker word, die eentonige dae sieldodend, die probleemdae onhanteerbaar ... Hoe kan ek blom, as ek nie eens die krag het om net regop te bly nie?

Die antwoord: Wat jy ook al doen, doen dit van harte soos vir die Here en nie vir mense nie.  

God het aan elkeen van ons ‘n spesifieke, unieke stel talente gegee. Jy, liewe Ruben, is gelukkig om op die regte plek te wees. Jy gebruik reeds jou talente na die beste van jou vermoë.

Dis belangrik vir elkeen om jou gawes en talente te ontdek en dan sal God se droom en plan vir jou lewe soveel meer sin maak ... en die bonus ... jy sal 'n sielsgelukkige hond of mens wees, want die hobbels en probleme op jou pad, kan jy met Sy hulp, oorkom en blom. Gee jouself oor aan God se plan vir jou lewe. 

Soms is die vreugde wat ons daagliks ervaar in iets so kleins soos 'n glimlag van iemand, 'n mooi skoenlapper wat voor jou verbyvlieg of iemand wat vir jou 'n kompliment gee. Moenie iets vir iemand anders doen om raakgesien te word nie. Nee, as jy iets vir ander doen of gee, moet jou linkerhand nie weet wat jou regterhand doen nie. Doen dit stilletjies, ongemerk, anoniem, dan kan net God die krediet daarvoor kry. 

Ek luister gereeld na wat jy en Tommie vir my oor julle doen en late vertel en ek weet dat julle op jul stil manier baie beteken:

Ek hoor dat julle ...

* die terrein se veiligheidsbelange op julle hart dra.

* saam met die kinders speel, hardloop en uitbundig die speeltyd na studie geniet.

* nie bang is om saam in die swembad te spring en te speel nie.

* die kinders aanmoedig om hulle huiswerk te doen.

* net daar is vir elkeen wat 'n oor en 'n skouer nodig het.

* drukkies en stertswaaie uitdeel waar dit nodig is.

* geheime bewaar en saam na oplossings soek. 

Hoe kan julle inwoners en maats iets vir iemand beteken? Ek skryf vir jou 'n paar gedagtes wat jy met hulle kan deel - dalk in jou volgende brief.

* Help jou kamermaat met haar wiskunde of Engels.

* Deel jou pousekos met iemand wat minder as jy het.

* Dek die tafel sonder dat iemand jou vra om dit te doen.

* Pluk 'n blommetjie en gaan gee dit vir jou ma, huisma, juffrou of buurvrou.

* Groet elkeen met 'n glimlag wat jou pad vandag kruis.

* Moenie altyd kla nie. 

* Wees positief en nie negatief nie - al voel jy lus om eerder iemand se oë uit te krap.

* Sê altyd asseblief en dankie - twee towerwoorde wat aan die uitsterf is.

 

Klein gebare het groot impak. Onthou: ‘n Glimlag teenoor ‘n vreemdeling is verniet! Deel dit uit.

Besef jy, Ruben, jy is soms die enigste straaltjie lig tussen mense in ‘n andersins pikdonker wêreld?

Tree dan soos 'n kind van Jesus op. God het nie geheime agente nodig nie. 

Vreugde vir jou dag. Ek is trots op my hondekinders!

Baie liefde

Mamma

Moedersdag: Mamma

Met die sagste oë staar sy na my,

verby al die foute

en dinge wat ek kortkom.
Sy kyk verby die lag-masker

op my gesig

en sien die krake in my raak.
Haar glimlag is eg en suiwer,

soos die sonopkoms

is daar geen pretensies.
Met haar eie seer diep weggebêre

dra sy my wanneer ek te moeg raak om te loop.

Elke dag vertel ‘n verhaal van hoe ek

poog om soos sy te word.
Met haar liefde wat uitstraal

uit haar siel,

verlig dit alles wat donker is.
Haar groen oë weet presies wanneer om saam te lag,

en ook wanneer om te treur.
Met haar sagte hande omvou sy my gebroke menswees

en ek voel weer heel.

Die grappies en lag,

skets soms ‘n ander prentjie

as die seer wat sy in haar koester.
Sy veg onverpoosd voort

en met die soet uit haar hart

verwoes sy enige bitterheid.
Haar gedagtes is ‘n vol-kleur tuin

waar blomme ryklik groei

en skoenlappers baljaar.
Met haar innige omgee

maak sy plek vir selfs die mees gebroke en af-vlerk voëltjies.

Haar arms word ‘n plek van tuiskom

en rus by die stille waters waarvan die Bybel praat.
Sy staan gereed om jou te vang,

op te help, en om jou selfs te dra.
Haar hart ken van voete-was,

en wangdraai,

en die grootheid van liefde.
Met haar onvoorwaardelike liefde leer sy my elke dag

meer van wie ek eendag wil wees.

Duisende woorde het sy nie nodig,

nie eers ‘n groot verklaring of gedigte wat rym.
Nie groot arms vol blomme,

en klein boksies met blink juwele.
Sy waardeer die kleinste gebaar,

en is tevrede met so min ...

En selfs ‘n gewone “hallo mamma”

vertel haar van elke emosie wat binne my ontstaan.

[Uit die pen van Hencia Marais 'n spesiale gedig vir haar ma.]

Wat ma my geleer het ...

Sy het my geleer om WERK WAT GOED GEDOEN IS TE WAARDEER:

"As julle mekaar wil doodmaak, doen dit buite - ek het nou net klaar skoon gemaak."
Sy het my van GODSDIENS geleer:

"Jy beter begin bid dat die kol uit die mat kom."
Sy het my geleer OM IN TYD TE REIS:

"As jy nie opruim nie, foeter ek jou tot in volgende week in."
Sy het my LOGIKA geleer:

"Want ek sê so, dis hoekom."
Sy het my geleer om VOORBEREID te wees:

"Trek skoon onderklere aan vir in geval jy in 'n ongeluk kom."
Sy het my IRONIE geleer:

"Hou aan lag en ek gee jou iets om oor te huil."

Sy het my van die WETENSKAP van osmose geleer:

"Maak toe jou mond en eet jou kos!"
Sy het my van UITHOUVERMOË geleer:

"Jy sal by daardie tafel sit totdat jy jou groente opgeëet het!"
Sy het my geleer van sintuie:

"Kinders word gesien en nie gehoor nie!"
Sy het my van die WEER geleer:

"Dit lyk asof 'n tornado deur jou kamer is."

Sy het my geleer om FISIKAPROBLEME op te los:

"As ek skree daar is 'n komeet op pad, sal jy dan luister?"

Sy het my van SKYNHEILIGHEID geleer:

"Het ek nie al 'n duisend maal gesê moenie oordryf nie!"  

Sy het my van die LEWENSKRINGLOOP geleer:

"Ek het jou in hierdie wêreld ingebring, ek kan jou weer daaruit haal."

Sy het my van GEDRAGSVERANDERING geleer:

"Hou op om soos jou pa op te tree."

Sy het my van JALOESIE geleer:

"Daar is duisende minderbevoorregte kinders op die aarde wat enige iets sou gee om ouers soos jy te hê."

[Geneem uit Die Poortgenoot - November 2000]

As 1 Korintiërs 13 net vir Mammas geskryf was ...

Al sou mamma die mooiste huis besit
en die lekkerste etes vir ons voorberei,

maar dit nie met liefde doen nie,
dan is dit so waardeloos soos 'n leë kastrol.

Al is mamma die besigste mamma op die beheerraad
en koop vir my eendag die duurste sporttoerusting,
maar mamma het nie die tyd
om my langs die sportveld aan te spoor nie,
dan sal dit my niks baat nie.

Al koop mamma 'n kamer vol van die duurste opvoedkundige speelgoed
en betaal sakke vol geld vir ekstra klasse,
maar mamma sit nie ook self by my
en speel of sukkel met die skoolwerk nie,
dan sal dit my niks baat nie.

'n Liefdevolle mamma is geduldig met my,
sy tel maar partykeer my speelgoed en klere op.
'n Liefdevolle mamma is lankmoedig en vriendelik,
sy laai haar motor maar somtyds vol kletsende,
bakleiende, swetende skoolkinders.

Mammas vergelyk nie hul kinders met ander kinders nie
en is nie verwaand oor prestasies nie.
Mammas bedek skrape met liefde en pleisters en glo in my,
hoop net die beste vir my en verdra die klaery en kritiek.

My gewasde en gestrykte wasgoed word weer vuil
en 'n netjies huis weer deurmekaar ...
maar 'n opregte drukkie
en 'n intieme gesprek sal vir altyd in my kinderhartjiebly.

Eendag sal ons huis en sy binnekant tot niet gaan,
maar mamma en ons gesin se siele sal ondersoek word.

Toe mamma nog 'n jong meisie was,
was mamma gesteld op mamma se mooi voorkoms en aardse besittings,
maar noudat mamma 'n MA is, het ons kinders die belangrikste geword.

Een van die dae kyk mamma miskien vas in 'n opstandige tienergesig,
maar eendag as ek groot geword het,
sal ek die vrugte pluk van die LIEFDE
wat mamma in my kleintyd gesaai het.

En nou bly, AANDAG, GEDULD en LIEFDE, hierdie drie,
maar die waardevolste hiervan
is die onvoorwaardelike LIEFDE van 'n mamma!

* Die waarde van 'n mamma moet elke dag raakgesien en gewaardeer word, nie net op Moedersdag nie.

Klik HIER om 1 Kor. 13 vir pa's te lees.

Verhoudings: Ma en dogter

'n Ma-en-kind-verhouding is baie spesiaal, maar meer spesiaal is 'n Ma-en-dogter-verhouding. Ek is gelukkig as my dogter gelukkig is. Ons verstaan mekaar - ons lag saam, droom saam, huil saam ... sy is my beste vriendin - maar ek bly nog steeds haar ma!

Ek sien so baie van myself in my dogter, my nuuskierigheid vir die lewe, en daarmee saam die versigtige manier wat ek die lewe verken. Die passie vir die lewe en die entoesiasme waarmee sy alles aanpak. Ek moet erken dit is soms vir my swaar om te sien hoe onafhanklik sy raak. Haar selfstandigheid is baie belangrik. Ek mis die tye toe sy klein was en nêrens sonder my wou gaan nie ... maar ek besef ook al te goed dat sy nou ‘n jong volwassene is wat besig is om haarself te ontdek en wat leer hoe om op haar eie voete te staan. 

In hierdie nuwe fase van ons albei se lewe, het ons verhouding ‘n nuwe dimensie bereik, ek moet die oue koester en onthou en die nuwe omhels. Ek geniet ons diep gesprekke, ons debatte en ons droomgesprekke. Dit is vir my heerlik om te sien hoe passievol sy oor die lewe en haar toekoms is. Drome oor môre glinster in haar bruin oë. My gebed vir haar is dat sy hoër hoogtes bereik as dit waarvan ek gedroom het. Om ‘n ouer te wees is die wonderlikste voorreg, maar dit bly ‘n reuse verantwoordelikheid. 

Ek bid daagliks vir insig en die regte leiding. 

Gedig: Ma, moenie worry nie

Ma, moenie worry nie
die Tjaties is nie 'n war zone nie
os baklei mos net vir turf
soe lat os die drugs
verkoep kan kry
en as 'n anner gheng wil trade
oppie turf wat os lankal gekleim het
dan sal hulle moeligheit kry

Ma, moenie worry nie
wan ek het werk gekry
by 'n drug lord
wat my 'n vet pay check sal gee
en al wat ek moet doen
is die skool-laities encourage
om oek drugs te use

Ma, moenie worry nie
as djou meidikind
haar lyf wil verkoep nie
wan sy is tog 'n addict
wat nie sonner drugs kan leef nie
en Ma,
moenie worry nie
as ek die neighbour se huis inbriek nie
wan ek is addicted aan buttons en rock
al sit ek sonder 'n job

Ma, asseblief, moenie huil nie
wan djou trane
kom my nie toe nie
en as ek inni tronk beland
moenie worry nie
wan dis my verdiende loon
en as Ma
my liggaam inni strate vol bullets kry
moenie treur nie
wan geen traan is my lewe werd nie.

En laastens wil ek net sê
Ma, vergewe my
wan ek het nie geweet
hoe om vir ma te waardeer nie.

Magmoed Martins

[FAT 7/11: Vraestel 2 - Letterkunde]

Moedersdag: Wat kan ons daaruit leer?

Ma's, regte moeders het moederharte waardeur hulle deur die lewe moet gaan, hulle moet sensitief wees, hulle moet weet wanneer om stil te bly en wanneer om te praat, wanneer om 'n drukkie uit te deel en wanneer om iemand aan te spreek. Daar is soveel gebroke en gekweste siele wat 'n ma se pad kruis, dat as sy daardie mens met haar moederhart omarm, sy baie meer as 'n sielkundige kan vermag. 

Die westerling en ons jong geslag is behep met sukses, prestasie en materiële sukses, en is nie daarop ingestel om die behoeftes van ander mense raak te sien nie. En dis net hier waar jy as jongeling 'n gesprek met jouself moet hê. As jy in 'n huis grootgeword het waar omgee en moederliefde nie deel van julle gesinspakket is nie, hoef jy nie so te wees nie. Jy moet en jy kan 'n beter ma vir jou kinders wees as wat jou ma vir jou was. Jy het geleer uit haar foute, jou foute en ook jou verlange na 'n omgeema.

God is die bron van liefde en omgee. En as jy Hom nie ken nie, kan jy nie 'n liefdevolle ma wees nie. Die Here is geduldig, Hy is lief vir elkeen en Hy dra jou belange op die hart, maar jy moet Hom ook in jou lewe toelaat en volgens Sy wil leef. 

Here, vandag bid ons vir alle moeders, ma’s, oumas, instaanma's en moederfigure wat die verantwoordelike taak het om kinders op die regte pad te hou. Dankie vir die liefde, omgee en uitreik wat so deel is van hulle daaglikse bestaan. Seën hulle en maak ons dankbare kinders wat die waarde van ons ma's besef. Leer ons om gehoorsaam te lewe. Amen.

Verhaal: My lewe sal beter wees as ...

Ek het jou in my lewe nodig!

Liewe Pa

Ek wens dat ek Pa elke dag kon sien - van aangesig tot aangesig, maar ek hoor een maal 'n maand van Pa. Dit is al wat ek ken. Ek hoor mense sê: "'n Seun het 'n pa in sy lewe nodig." Ek het dit nooit in my lewe ervaar nie. Die soort verhouding wat ek ken, is 'n finansiële verhouding. 

Pa, ek glo in liefde, nie in geld nie. 

Mamma is die heel beste. Sy is meer as net 'n moeder vir my. Sy is elke dag aan my sy. Sy is my pa en my ma. Sy is my silwer en my goud. Weet Pa dit?

Ek droom altyd oor hoe ons verhouding moes wees. 'n Pa-seunverhouding. Die liefde, die lekker geselsies, die goeie raad en sommer net die dáár wees vir ons gesin. Maar dis net drome, ek sal nooit die voorreg hê om dit te sien nie. Pa, ons het soveel tyd gemors. Ek is jou oudste kind ... jou oudste seun, maar ons ken mekaar nie. En hiervoor, Pa, moet ek vir jou dankie sê! Jy sal op papier my vader wees tot aan die einde van tyd.

Verlede jaar toe Pa in die hospitaal was, het ek gesien hoeveel liefde daar eintlik tussen ons kon wees. Drie maande later is ek ook in die hospitaal opgeneem, ook hartprobleme, maar myne was nie so erg soos Pa s'n nie.

Ek is lief vir Pa, ek sal altyd lief bly vir Pa. Ek is dankbaar vir die finansiële bystand wat ek elke maand van Pa ontvang het. Dit het die las op ma ligter gemaak. Ek is baie dankbaar vir die R200 000 wat Pa nou vir my gegee het. Ek belowe dat ek net so 'n suksesvolle man soos Pa sal wees, maar ek wil eendag 'n baie beter pa as Pa wees ...

My lewe sou baie beter gewees het, as ... as ek net 'n pa gehad het, 'n omgee-pa, nie 'n OTM-pa nie.

Pa se dankbare seun.   

[Anoniem 9 Februarie 2015]

Die pop en die wit roos

Ek was besig om inkopies te doen in die supermark toe ek sien hoe een van die kassiere aan ’n klein seuntjie sy geld teruggee. Die seun kon nie meer as vyf of ses jaar oud wees nie. 

Die kassier het gesê: “Ek is jammer seun, maar jy het nie genoeg geld om die pop te koop nie.”

Toe draai die seun na die ou dame wat langs hom staan en vra: “Ouma, is jy seker ek het nie genoeg geld om vir die pop te betaal nie?” Die ou dame antwoord: “Jy weet jy het nie genoeg geld om die pop te koop nie, my skat.”

Sy vra die seun om daar vir haar te wag vir ’n wyle want daar is nog ’n paar goedjies wat sy moes kry. Sy is haastig daar weg, terwyl sy met haar hand oor haar wang vee.

Die jong seun het steeds die pop in sy hande vasgehou. Ek kon myself nie keer nie en stap na hom en vra vir wie wil hy so graag die pop gee. 

“Dis die pop wat my suster die meeste begeer het en sy wou dit graag vir haar verjaardag gehad het. Sy was seker sy sou dit die jaar met haar verjaardag kry.” 

Ek antwoord toe dat miskien sal mamma en pappa dit dalk nog vir haar die jaar met haar verjaardag gee. 

Maar hy antwoord my met ’n groot hartseer in sy stem: ”Nee, pappa sal nie die pop vir haar kan gee daar waar sy nou is nie. Ek moet die pop vir my mamma gee sodat sy dit vir my sussie kan gee wanneer sy soontoe gaan.”

Sy ogies skiet vol trane terwyl hy my vertel. “My sussie is weg om saam met Liewe Jesus te wees. Pappa sê dat mamma ook binnekort na Liewe Jesus toe sal gaan, so ek het gedink dat sy die pop saam kan neem om vir my sussie te gee. Pappa kan my nie kom help met die pop nie, want hy is die hele tyd langs mamma se bed.” 

My hart het ineen gekrimp en amper gaan staan. Die klein seuntjie kyk op na my en sê: “Ek het vir pappa gesê dat hy vir mamma moet sê dat sy nie nou dadelik moet gaan nie. Sy moet so bietjie wag totdat ek terugkom van die supermark af.”

Hy wys my toe ’n baie mooi foto van homself waar hy uitbundig lag. Hy vertel my toe: “Ek wil hê mamma moet die foto van my saamneem sodat sy my nooit sal vergeet nie. Ek is lief vir my mamma en ek wens dat dit nie nodig was dat sy moet gaan en my agterlaat nie, maar pappa sê dat sy moet gaan om saam met sussie te wees.” Hy kyk weer af na die pop in sy hande met hartseer oë vol trane.

Ek haal vinnig my beursie uit en sê vir die seun: “Kom ons kyk weer na jou geldjies, net ingeval jy dalk genoeg het vir die pop?” 

“OK,” sê hy. “Ek hoop ek het genoeg.” 

Ek het van my geld bygelas sonder dat hy dit opmerk en ons begin te tel. Daar was genoeg vir die pop en ook nog bietjie kleingeld. Die klein seuntjie sê: “Dankie, Liewe Jesus, dat U aan my genoeg geld gegee het!” Hy kyk toe na my en voeg by: “Ek het laas nag voordat ek gaan slaap vir Liewe Jesus gevra om seker te maak dat ek genoeg geld sal hê om die pop te koop sodat mamma dit vir my sussie kan saamneem. Hy het na my geluister!” “Ek wou ook nog ’n ekstra geldjie gehad het om vir mamma ’n wit roos te koop, maar ek het nie gewaag om te veel van Liewe Jesus te vra nie. Maar Hy het my genoeg gegee om die pop te koop en ’n wit roos vir mamma. My mamma is baie lief vir wit rose.”

’n Paar minute later het die ou dame terug gekeer en ek is daar weg met my inkopiemandjie. Ek het my inkopies klaargemaak in ’n heeltemal ander gemoedstoestand as dit waarmee ek begin het. Ek kon nie die klein seuntjie uit my gedagtes kry nie. Toe onthou ek van die artikel in die plaaslike koerant, so twee dae gelede, wat melding gemaak het van die dronk bestuurder in sy vragmotor wat die motor getref het waarin ’n jong vrou en haar dogter was. Die klein dogtertjie is opslag dood en die moeder was in ’n kritieke toestand in die hospitaal. Sy was gekoppel aan ’n hart- longmasjien en was in ’n koma. Daar was nie veel hoop vir haar gewees nie.

Was dit dalk die familie van die jong seun?

Twee dae na my ontmoeting met die seun in die supermark, lees ek in die koerant dat die jong vroutjie oorlede is. Ek kon myself nie keer toe ek ’n groot bos wit rose koop en na die kapel neem waar die roudiens vir die jong vroutjie sou plaasvind nie. Sy het so vreedsaam gelyk terwyl sy die mooiste wit roos in haar hand het met die foto van die jong seun en die pop wat op haar bors geplaas is.

Ek is daar weg met trane wat kort-kort opwel en ’n gevoel dat my lewe vir ewig verander het. Die liefde wat die klein seuntjie vir sy moeder en sussie gehad het, is tot vandag toe, ingeëts in my geheue.

Die waarde van ’n man of vrou is geleë in wat hy of sy gee en nie wat hul in staat is om te ontvang nie!

[Onbekend]

Women's Month: My mother said this to me ...

When I die one day, you may cry.

I'm not going to know,

so cry about me now. 

You're going to bring flowers to my grave,

but I'm not going to see it.

Bring it to me now.
You are going to speak nice words at my funeral,

I am not going to hear it.

Say it to me now.
You are going to forget my mistakes,

but I am not going to know about them,

forgive me now.
You're going to miss me,

but I'm not going to know it.

Miss me right now.

You're going to wish you spent more time with me,

spend it now ...

Because I am borrowed to you! 

The wide spectrum of mothering

To those who gave birth this year to their first child — we celebrate with you

To those who lost a child this year – we mourn with you

To those who are in the trenches with little ones every day and wear the badge of food stain – we appreciate you

To those who experienced loss through miscarriage, failed adoptions, or running away — we mourn with you

To those who walk the hard path of infertility, fraught with pokes, prods, tears, and disappointment — we walk with you. Forgive us when we say foolish things. We don’t mean to make this harder than it is.

To those who are foster moms, mentor moms, and spiritual moms – we need you.

To those who have warm and close relationships with your children – we celebrate with you.

To those who have disappointment, heart ache, and distance with your children – we sit with you.

To those who lost their mothers this year – we grieve with you.

To those who experienced abuse at the hands of your own mother – we acknowledge your experience.

To those who lived through driving tests, medical tests, and the overall testing of motherhood – we are better for having you in our midst.

To those who have aborted children – we remember them and you on this day.

To those who are single and long to be married and mothering your own children – we mourn that life has not turned out the way you longed for it to be.

To those who stepparent – we walk with you on these complex paths.

To those who envisioned lavishing love on grandchildren, yet that dream is not to be – we grieve with you.

To those who will have emptier nests in the upcoming year – we grieve and rejoice with you.

To those who placed children up for adoption – we commend you for your selflessness and remember how you hold that child in your heart.

And to those who are pregnant with new life, both expected and surprising – we anticipate with you.

This Mother’s Day, we walk with you. Mothering is not for the faint of heart and we have real warriors in our midst. We remember you.
– Amy Young

Source: The Messy Middle: where grace and truth reside (blog)

Net 'n ma ...

My vrou was besig om haar lisensie by die munisipale verkeerskantoor te hernu, toe die klerk vra watter tipe beroep sy beoefen.

Onseker hoe om die vraag te beantwoord, huiwer sy ... Wat ek bedoel,” sê die klerk, “Het u 'n werk of is u net 'n ...?”

Natuurlik het ek 'n werk,” sê my vrou blitsig. "Ek is 'n ma.”

Ons lys nie ma's as 'n beroep nie, maar huisvrou sal goed wees, stel die klerk met empatie voor.

Sy het totaal en al van die storie vergeet tot eendag, toe sy haar weer in dieselfde situasie bevind het, dié keer by die stadsraad.

Die klerk het na 'n professionele vrou gelyk, selfversekerd, bekwaam, en seker in besit van een of ander hoë en belangrike titel, iets soos "Interrogasie Beampte" of Stadsregistrateur’.

"Wat is u beroep?" het sy belangrik-ondersoekend gevra.

Wat my vrou dit laat sê het, weet ek nie, maar die woorde het net eenvoudig by haar mond uitgekom:

Ek is navorsings-assosiaat in die studieveld van Kinderontwikkeling en Arbeidsverhoudinge.”

Die klerk vries skielik, hou op met skryf en kyk op na my vrou asof sy haar nie reg gehoor het nie.

Sy herhaal toe die titel, stadig en met klem op die belangrikste woorde, en staar met verbasing hoe haar verklaring neergeskryf word in donker, swart ink op die beampte se vraelys.

Mag ek vra, sê die klerk met nuwe belangstelling, wat presies doen u in u veld?”

Rustig, sonder enige teken van verbouereerdheid in haar stem, het sy haarself die vraag hoor antwoord: "Ek het ‘n voortdurende program van navorsing, (watter ma het nie?) in die laboratorium en in die veld." (normaalweg sou sy sê binnenshuis en buitenshuis).

"Ek is besig met my Meesters, (eerste die Here en dan die hele familie) en ek het alreeds vier toekennings (almal dogters). Hierdie werk is natuurlik een van die mees veeleisende beroepe in die geesteswetenskappe." (enige ma wat wil stry?)

"Ek werk gereeld 14 ure per dag, (24 is meestal die geval). Maar die werk is 'n groter uitdaging as die meeste alledaagse beroepe en die vergoeding is eerder die satisfaksie wat ek daaruit kry, as die geld.”

Daar was 'n duidelike toon van respek in die klerk se stem nadat sy die vraelys verder voltooi het, opgestaan, en my vrou met die hoogste agting persoonlik tot by die deur vergesel het.

Toe my vrou by die huis kom, opgeruimd met haar nuwe skitterende beroep, word sy gegroet deur haar laboratorium-assistente: 13, 7 en 3 jaar oud.

In die slaapkamer kon sy ons nuwe eksperimentele model (6 maande oud) in die kinderontwikkelingsprogram hoor, wat besig is om 'n nuwe vokale patroon uit te toets.

Sedertdien het sy 'n konstante behaaglike glimlag op haar gesig, gevoed deur haar oorwinning oor die burokrasie. En sy is nou op die amptelike munisipale rekords vasgelê as iemand wat meer uitmuntend en onmisbaar aan die mensdom is as net nog 'n Ma’.

Moederskap! Wat 'n wonderlike beroep! En om te dink ek het my vrou gehelp om daardie titel te verwerf. Ek is sommer lus en skryf dit op 'n goue bord op ons slaapkamerdeur!

Maar nou wonder ek: Sal oumas dan dalk senior navorsings-assosiate in die studieveld van Kinderontwikkeling en Arbeidsverhoudinge wees?

En oumas wat inbly? Uitvoerende senior navorsings-assosiate?

Wat van tannies wat gereeld kom kuier? Assosiaat-navorsings-assistente?

[Onbekend]

Van 'n ouer aan 'n kind ...

Ek het jou die lewe gegee, maar ...

ek kan dit nie vir jou lewe nie.

Ek kan jou dinge leer, maar ...

ek kan jou dit nie maak leer nie.

Ek kan jou probeer rigting gee, maar ...

ek is nie altyd daar om jou te lei nie.

Ek kan jou vryheid toelaat, maar ...

ek kan nie vir dit verantwoording doen nie.

Ek kan jou kerk toe neem, maar ...

ek kan jou nie maak glo nie.

Ek kan vir jou mooi klere koop, maar ...

ek kan jou nie van binne mooi maak nie.

Ek kan jou raad gee, maar ...

ek kan dit nie namens jou aanvaar nie.

Ek kan jou liefde gee, maar ...

ek kan dit nie op jou afdwing nie.

Ek kan jou leer om mededeelsaam te wees ...

ek kan jou nie onselfsugtig maak nie.

Ek kan jou leer om respek te hê, maar ...

ek kan jou nie dwing om eer te bewys nie.

Ek kan jou raad gee oor jou vriende, maar...

Ek kan hulle nie vir jou kies nie.

Ek kan jou leer omtrent seks, maar ...

ek kan jou nie rein hou nie.

Ek kan jou die feite van die lewe vertel maar ...

ek kan nie jou reputasie behou nie.

Ek kan jou vertel van drank, maar ...

ek kan nie namens jou nee sê nie.

Ek kan jou waarsku oor dwelms, maar ...

ek kan nie verhoed dat jy dit gebruik nie.

Ek kan jou vertel van hoë prestasies, maar ...

ek kan hulle nie vir jou bereik nie.

Ek kan jou vertel van goedheid, maar ...

ek kan jou nie forseer om genadig te wees

Ek kan jou waarsku omtrent sonde, maar ...

ek kan nie jou standaarde stel nie.

Ek het jou lief as my kind, maar ...

ek kan jou nie God se kind maak nie.

Ek kan jou leer van Jesus, maar ...

ek kan nie Jesus jou koning maak nie.

Ek kan jou leer van die lewe, maar ...

ek kan jou nie die Ewige Lewe gee nie. 

Liefde Mamma