Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Jou kind se goeie selfbeeld

Kinders word nie met 'n goeie selfbeeld gebore nie. Ouers moet daagliks bou aan hulle selfbeeld. Daarom moet volwassenes baie versigtig wees met verbale en nieverbale kommunikasie.

* Leer jou kind om tyd te maak om te werk ... dit is die prys van sukses. 

* Leer jou kind om te dink ... dit is die bron van krag.

* Maak tyd om te speel ... dit is die geheim van ewige jeug.

* Maak tyd vir gesinspeletjies ... dit is 'n bindende faktor vir die gesin.

* Maak tyd om te lees ... dit is die fontein van wysheid.

* Wees altyd vriendelik ... dit is die pad na geluk.

* Maak tyd om te lag ... dit is musiek vir die siel.

* Maak tyd vir God ... dit is die enigste standhoudende belegging.

[Bron: Kinderkrag - gee jou kind vlerke deur Ester Steyn, Augustus 2009]

Maandagmotivering

Ruben, die goeie luisteraar!?

Liewe nuwe Maats

Was ek nou bly om julle vanmiddag te sien. Dit doen my hondehart sommer baie goed om so tussen julle te beweeg en te hardloop. Ek kom natuurlik agter dat julle baie fikser as ek is en dat ek sommer gou uitasem raak. Daardie deel sal ons moet regstel as ek net eers 'n permanente inwoner is. As ek egter die dringendheid van die werkery so gadeslaan, dan besef ek dit sal eers na die vakansie kan wees. Dit lyk my niemand is meer haastig om 'n projek af te handel nie. Julle moet tog so af en toe vra dat ek vir julle moet kom kuier. Maar soos die spreek woord sê ... elke hond kry sy dag ... en ek glo dit!

Ek wil graag 'n geheim met julle deel. Ek was in gesprek met dr. Marieanna le Roux van die Universiteit van Stellenbosch. Sy het haar doktorsgraad behaal met 'n studie oor dié troeteldier-ondersteunde terapie. Hierdie navorsing was daardie jare die eerste navorsingstudie van sy soort in die land en ek was nou werklik beïndruk toe ek met haar gepraat het. Jy kan maar sê al my inligting het ek uit die perd se bek gehoor. Nou nie dat almal hond haaraf gaan maak van hierdie inligting nie, maar skielik het ek myself in 'n ander lig gesien. Ek het nooit besef ek beskik oor sulke goeie kwaliteite nie. Ek wil nou nie my eie stert te veel prys nie, want ek het ook 'n paar foutjies.

Opgeleide terapiehonde kan help dat kinders wat baie swak lees, binne weke soveel verbeter dat hulle selfs beter vaar as wat van hulle vereis word. Studies het getoon dat 'n mens se bloeddruk daal en jou polsslag afneem wanneer jy aan 'n hond raak. Dit verminder ook 'n mens se angs en depressie en jy as mens presteer beter en dit alles is net omdat ek daar is vir jou. Ek is net my normale hondself. Dr. Marieanna het vir my 'n koerantberig gegee wat ek later met julle sal deel (ja, julle het reg gelees - ek kan lees en ek lees baie graag. Dis die enigste manier wat jy jou algemene kennis kan verbreed.) 

My een begeerte wat ek het, is dat julle vir my sal lees as ek eers inwonend is, maar net daar is daar 'n vlieg in my hulpvaardige self en lê dit een van my minder goeie karaktereienskappe bloot. Ek kan nie lank genoeg stillê om na 'n hele leesles te luister nie. So, ek is bereid om julle te help, met geduld, maar dan moet julle my ook help om my hope opgehoopte energie te bestuur. En dit verg oefening. Alles in die lewe moet geoefen word voordat jy dit suksesvol kan beoefen.

Ek moet oefen om fikser te raak en om langer rustig te wees. Jy moet, as jy in graad 3 is, teen die einde van die jaar 120 woorde per minuut met gemak kan lees. En dis hier wat ons mekaar gaan help.

Ek moet nou groet en die pad vat na die ouhuis - dis nou 'n regte hondelewe daar. As ek so na julle spelende en laggende outjies kyk, weet ek julle het Kanaän hier.

Ek sluit vir julle twee foto's van ons hartlike en spontane hardloopkuier in. Hard werk hierdie week en onthou om solank julle leeslesse te oefen. Ek hou veral van dierestories.

Ek het vir my 'n pootstempel laat maak, sodat ek al my briewe en kaartjies sommer kan stempel. My pote is nie altyd skoon genoeg vir 'n pootafdruk nie!!! (Kan julle glo dat ek linkspotig is?? Is daar enige van julle outjies wat ook linkshandig is? Skryf vir my en vertel my daarvan.)

Ruben-groete tot 'n volgende keer.

Portia's advice

Verhaal: My lewensplan

My lewe sou goed kon wees ...

My lewe sou dalk beter kon wees ...

My lewe sou die beste kon wees as ek maar net 'n vriend in my klas kon hê ... iemand met wie ek kon praat en my vrese kon deel vir die kere wat my oupa nie daar was nie.

Ek was vyf jaar oud. My ouers het vir my 'n verjaardagpartytjie by my oupa se huis gereël en terwyl ek lekker met my nuwe maatjies gespeel het, het my ouers net verdwyn. Ek kan dit nie regtig onthou nie, maar dit is wat my oupa my vertel het. Hulle was glo baie arm, en hulle kon nie vir my sorg nie, toe word ek maar my oupa se verantwoordelikheid.

Hy het gesê dat 'n mens se lewe soos 'n huis is en die manier waarop jy aan hierdie huis bou, bepaal hoe jou huis op storms gaan reageer. Ek het dit nie so goed verstaan nie, maar my oupa het voortdurende en geduldig vir my vertel dat ons elke dag aan my huis bou.

My oupa was glad nie ryk nie. Hy het in 'n baie klein huisie langs die rivier gebly. Daar was nie elektrisiteit nie, maar daar was hope liefde in die huisie. My oupa was 'n baie sterk man met 'n baie sterk persoonlikheid. Almal het respek vir my oupa gehad. En die lekkerste van alles is dat ek vir my oupa belangrik was. Ek het nooit soos 'n las gevoel nie. Ek was só trots op my oupa ...

Eendag was hy in 'n taxi-ongeluk. Hy het sleg seergekry en moes vir twee maande in die hospitaal bly.

In daardie twee maande het my bekommernisse begin ... Wie sal vir my sorg as my oupa sterf? Ek was verskriklik bekommerd. Ek kon snags nie slaap nie. En as ek aan die slaap geraak het, het ek nagmerries gekry. Ek was alleen en daar was niemand wat vir my lief was en vir my omgegee het nie. Ek het bitter min geslaap, geëet en ek kon ook nie my huiswerk doen nie. Ek was dwalend ...

Terwyl hy in die hospitaal was, het my klasmaats my begin koggel, want ek het gesukkel met my skoolwerk ... eintlik met alles. Daar was niemand by die huis wat my kon help nie.

Ek bly alleen by die huis en ek is alleen by die skool!

Ek voel sommer soos 'n alleenplasing in een van die gedigte wat ons doen.

My hart is altyd seer en dit lyk vir my asof my moeilikheid nie einde het nie. 

Ek het vir my oupa in die hospitaal gaan kuier. Hy kon sommer op 'n distansie sien dat dinge nie goed gaan nie. Nadat hy die storie uit my geryg het, was sy kommentaar: "My Seun, ek gaan nêrens heen nie. Ek gaan by jou bly totdat jy oud is. Jy is 'n baie sterk kind. Ek weet dit. En ek glo in jou. As jou klasmaats vir jou koggel oor jou omstandighede, sê vir hulle jy gee nie om nie, want jy weet presies wie jy is en waarheen jy op pad is!"

Die volgende dag was ek baie positief en baie opgewonde om skool toe te gaan ... vir die heel eerste keer in my lewe. My lewenshuis het skielik 'n sterker fondasie gekry en die suidewind wat aanhoudend waai, kon my nie ontstel nie, want ek het geweet my lewenshuis is sterk genoeg.

Dankie, Oupa ...  

[Bongani Khambule - 2015]

Rosetta se goeie wense:

Mag die lied vandag in jou hart en mond

'n nuwe lied tot Sy eer wees.

Genade en seën.

 

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Maandagmotivering

Portia says:

Die nuwe inwoner wat nog nie 'n inwoner is nie ...

Liewe Lesers

Ek val sommer met die deur in die huis. Ek was eerlik onder die indruk dat ek die einde van Maartmaand myself  'n KJSS-inwoner kan noem. Julle weet self hoe opgewonde ek was. Ek het selfs foto's van my en die ander inwoners geplaas ... maar helaas ... ek is nog by die ou huis. Ek het natuurlik verlede naweek weer 'n draai by die Christina Kiddie Huis gemaak. Dit is belangrik dat 'n mens jou eie belange moet beskerm en ek weet julle wag dat ek iets van my moet laat hoor. Daarom gaan ek julle inlig sodat julle kan weet ek is nie 'n leuenaar nie en ek is ook nie 'n outjie wat my mantel na die wind draai nie.

Verlede naweek hoor ek toe 'n gesprek wat natuurlik rondom die uwe se verblyf handel. Ek het onmiddellik in my spore vasgesteek en my ore gespits en wat sal ek hoor??

Ek is te vol energie, ek loop oor van entoesiasme, ek is 'n uitgelate emosionele ekstrovert en ek lewe te uitbundig en my beker loop oor van lewensblyheid. Ek was verstom. Jy kon my letterlik met 'n veer omtik. Ek het gedink hierdie is almal goeie eienskappe en ek wil dit graag deel met almal wat my pad kruis, maar dit is net hier waar die paw paw die fan strike. Dit is goeie eienskappe en as net 5% van die bevolking hierdie eienskappe gehad het, dan het die aarde nie so gesukkel om uit sy versmorende situasie te kom nie, daar sou baie meer groen-denkende-mense gewees het. 

Die probleem is dat ek gedurende die week soort van deel van die vrywillige inwonende personeel gaan wees. En dan mag ek nie besoekers, kollegas en kuiergaste so baldadig groet nie. Maar omdat almal weet dat ek eers doen en agterna dink, wil hulle voorkom dat ek in die verleentheid kom, gevolglik word daar 'n spesiale heining opgerig, vanwaar ek die besoekers deeglik kan en moet deurkyk, sonder dat hulle bewus is van my opdrag. Jy kan maar sê ek is 'n spesiale agent wat vermom as 'n hond is.

Nou, my liewe leser, wag ek maar geduldig en ek sal julle laat weet wanneer ek 'n permanente inwoner gaan word. Intussen berei ek my solank voor om nie almal nat te lek en in te sluk nie. Dit dra blykbaar nie almal se goedkeuring weg nie. Maar glo my, as dit deel van jou DNA is, dan is verandering nie so maklik nie, maaaaar ek weet dit is moontlik.

Wees gegroet tot 'n volgende keer.  

Portia's advice

One minute story: Two friends and the bear

Once there were two friends who were crossing the jungle. After some time they saw a bear coming towards them.

Then, one of the friends quickly climbed the nearby tree and the other one did not know how to climb the tree. So he lays down on the ground holding his breath.

The bear reaches near him and sniffs him in the ear. After some time bear left the place, thinking the man is dead.

Now the other friend climbs down and asked his friend, what did bear said to him in his ear? He replied, "to be safe from the fake friends."

Moral: Beware of fake friends.

Rosetta se goeie wense:

Mag vandag se mooi genoeg wees om 'n glimlag in jou hart te los.

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

 

Maandagmotivering

Portia's advice

One minute story: The hunter and the pigeons

One day a hunter sets a net to catch birds and placed grains and rice over the net. After some time a flock of pigeons comes by and start eating grains and get caught in the net.

After some time they started losing hope, then their leader asks them to fly together up in the sky. They did as they were told and carried the net away.

The hunter runs after them but they flew away to their friend’s mouse hole. Then the mouse cuts the net and freed the pigeons.

Moral: Unity is strength.

Rosetta se goeie wense:

Onthou altyd:
Om te lewe is 'n voorreg,

nie 'n reg nie.

Maak die meeste daarvan.

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Maandagmotivering

Portia's advice

Brief: 'n Brief van een vriend aan 'n ander.

[Dink gerus hieroor en skryf jou gedagtes neer oor ware vriendskap en oppervlakkige vriendskap.] 

Liewe John

Baie keer wonder ek hoekom ons vriende is ...?

Dan onthou ek al die tye wat jy daar vir my was. Toe my ouers in daardie ernstige ongeluk was, toe ek amper graad 11 gedruip het en nog 'n ... duisend ander kere. Nog nooit was ek só jammer oor iets in my lewe nie. Woorde steek soos 'n mes in my hart en dit is hoekom ek al daardie aaklikge dinge vir jou gesê het. As ek moet kies tussen 'n vriendin en die beste vriend in die wêreld, sal ek nie 'n oomblik huiwer nie.

Só, ek vra jou, asseblief, ek weet jammer koop nie 'n brood nie, maar probeer om my te vergewe. As ek jou verloor verloor ek 'n diamant. Sonder jou is ek net 'n ou stuk steenkool. Moenie dat 'n meisie tussen twee pêlle wat mekaar al twaalf jaar ken, kom nie.

Jou beste maat

Piet

[Theano Oosthuizen - Junie 2022] 

Rosetta se goeie wense:

Mag jy vandag handevol geluk

en vrede in jou hart

en strome van seëninge

uit ons Vader se skatkamers geniet.

 

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

Maandagmotivering