Portia's Friday advice

Vakansiepret: Mini-gholf

Die eerste treë wat jy gee voordat jy die regte gholfwêreld betree. 

Drie minute dinkstorie: Die hande van 'n vriend

Aan die einde van die 15de eeu het twee leerjongens, Hans en Albrecht, in die houtsneebedryf in Frankryk studeer. Albei wou baie graag ook in die skilderkuns gaan studeer, maar nie een van die twee het geld gehad nie.

Hulle besluit toe op die volgende oplossing: Een van hulle sal eers gaan werk en genoeg geld maak sodat die ander van die inkomste kan studeer. Wanneer die eerste een dan klaar gestudeer is en ryk en beroemd geword het, sal hy weer geld voorsien vir die ander een om te studeer.

Die vraag was natuurlik net: Wie sou eerste gaan studeer? Uiteindelik het hulle 'n geldstuk opgeskiet om te besluit en Albrecht het gewen.

Terwyl Albrecht in Venesië gaan studeer, het Hans as 'n grofsmid gaan werk. Elke maand wanneer hy sy salaris gekry het, het hy 'n groot deel daarvan vir sy vriend se studie aangestuur.

Die maande het jare geword en uiteindelik was Albrecht behoorlik gekwalifiseer. Hy het na Duitsland, sy geboorteland, teruggekeer en as meesterskilder begin naam maak. Nou was dit sy beurt om sy vriend Hans finansieel te help met sy studie.

Die twee het 'n blye weerontmoeting gehad, maar toe Albrecht na sy vriend se hande kyk, het hy trane in sy oë gekry. Toe eers kon jy werklik die omvang van sy vriend se opoffering begryp: die baie jare van brute handearbeid as grofsmid het Hans se sensitiewe hande gekneus en vol eelte gelaat. Sy hande was nou so grof dat dit nooit weer die fyn kwas van 'n skilder sou kon hanteer nie.

In nederige dankbetoon vir die jare van opoffering wat dit vir hom moontlik gemaak het om 'n groot skilder te word, het Albrecht Durer 'n portret geskilder van sy vriend Hans se beskadigde hande - die hande wat so hard en so getrou gewerk het, sodat Durer sy talent kon ontwikkel.

Die dag toe hy aan sy vriende die skildery van die "Biddende hande" oorhandig, het hy nooit geweet dat die simbool van vriendskap en opoffering eendag aan miljoene mense oor die wêreld heen bekend sou raak as 'n simbool van gebed nie.

~Oorgeneem van die internet~

[Klik HIER vir nog wonderlike inspirasieverhale.]

Vakante Kindersorgposisie

Rosetta se goeie wense: Soet vrede vir vandag

Mag die soet vrede

van ons Vader jou

vandag omring.

Sy blydskap jou wese vul en

in jou hart 'n loflied weerklink!

365 dae by Christina Kiddie KJSS

Liewe Kollega

'n Dankie uit my hart vir 'n jaar se saamwerk, ondersteuning, geduld, raad, aanmoediging en omgee! 

"Ek weet wat Ek vir julle beplan, sê die Here: voorspoed en nie teenspoed nie; Ek wil vir julle 'n toekoms gee, 'n verwagting." (Jer. 29:11)

Christelle

Seniors in aksie: Kuier, klets en kielie, die spiere-projek

Inligtingsessie: Donderdag, 10 April, 15h00-16h00

Somé Ferreira (Maatskaplike werker, Solidariteit Helpende Hand, Noord-Kaap-streek)

Raak op 'n volhoubare wyse by die senior burgers betrokke. Dag vir dag raak ons ouer en beweeg ons nader aan hierdie selfde situasie waarvan ons op hierdie stadium net lees.

1 KORINTIËRS 13 vir ons almal

Die liefde

1 Nou wys ek julle wat nog die allerbeste is: 
Al praat ek die tale van mense en engele,
maar ek het geen liefde nie,

het ek 'n stuk klinkende metaal,

'n galmende simbaal geword.

2 Al het ek die gawe van profesie
en ken ek al die geheimenisse
en besit ek al die kennis,
en al het ek al die geloof om berge te versit,
maar ek het geen liefde nie, dan is ek niks.

3 Al deel ek al wat ek het aan ander uit,
en al gee ek my liggaam prys om my daarop te kan beroem,
maar ek het geen liefde nie, baat dit my niks.
4 Die liefde is geduldig,
die liefde is vriendelik;

dit is nie afgunstig nie,

is nie grootpraterig nie,

is nie verwaand nie.

5 Dit handel nie onwelvoeglik nie,
soek nie sy eie belang nie,
is nie liggeraak nie, 

hou nie boek van die kwaad nie.

6 Dit verbly hom nie oor onreg nie,
maar verheug hom oor die waarheid.

7 Dit bedek alles,
glo alles,
hoop alles,
verdra alles.
8 Die liefde vergaan nooit nie,
maar die gawe
van profesie sal verdwyn,
die gawe
om ongewone tale en klanke te gebruik, sal ophou,
en dié van kennis sal uitgedien raak.

9 Want ons ken maar gedeeltelik,
en ons profeteer maar gedeeltelik,

10 maar wanneer die volledige kom,
sal wat gedeeltelik is, uitgedien wees.

11 Toe ek 'n kind was,
het ek gepraat soos 'n kind, 

gedink soos 'n kind, 

geredeneer soos 'n kind.
Maar noudat ek 'n man is,
is ek klaar met die dinge van 'n kind.
12 Nou kyk ons nog
in 'n dowwe spieël en sien 'n raaiselagtige beeld,
maar eendag sal ons alles sien soos dit werklik is.
Nou ken ek net gedeeltelik,
maar eendag sal ek ten volle ken soos God my ten volle ken.

13 En nou:
geloof, hoop en liefde bly,
hierdie drie.
En die grootste hiervan is
die liefde!

[© Bybelgenootskap van Suid-Afrika 1983]

Ruben-humor: Diereraaisels met 'n kinkel

* Hoe blaf 'n Franse poedel? 

"Le woef!"

* Hoekom is visse so besonder slim?

Hulle swem altyd in skole.

* Wat het die seekat vir sy meisie gesê?

Vat my hand, hand, hand, hand, hand, hand, hand, hand, 

* Wat noem 'n mens 'n wolskaap sonder bene?

'n Wolkie.

Portia's Friday advice

Ruben se een minuut storie: Die Geel Roeibootjie

'n Man is gevra om ‘n boot te verf. Hy het sy verf, kwaste en ander gereedskap gebring en die boot helder geel begin verf, soos die eienaar hom gevra het. Terwyl hy verf, merk hy ‘n gaatjie in die romp op en hy herstel dit toe. Toe hy klaar geverf het, ontvang hy sy geld en hy vertrek.

Hy en die eienaar van die bootjie ewe gelukkig.

‘n Paar dae later kom die eienaar van die boot na die werker toe en gee hom ‘n tjek vir baie meer as die betaling vir die oorspronklike verfwerk. Die werker was verbaas en het gesê: “U het my al betaal vir die verf van die boot!”

"Maar dit is nie vir die verfwerk nie. Dit is om die gat in die boot te herstel."

"Ag! Maar dit was so ‘n klein diens … dit is beslis nie die moeite werd om my so ‘n groot bedrag te betaal vir iets so onbeduidends nie."

“My liewe vriend,” sê die eienaar,”jy verstaan ​​nie. Laat ek jou vertel wat gebeur het.”

"Toe ek jou vra om die boot te verf, het ek vergeet om die gat te noem. Toe die boot droog geword het, het my kinders die boot geneem en gaan visvang. Hulle het nie geweet dat daar ‘n gat in die boot was nie. Ek was toe nog nie tuis nie. Toe ek terugkom en sien dat hulle die boot geneem het, was ek desperaat omdat ek onthou het dat die boot ‘n gat gehad het."

Die man vee met sy hand oor sy oë. 

“Stel my my verligting en vreugde voor toe ek sien hoe hulle opgewonde van die visvang terugkeer. Toe ondersoek ek die boot en vind dat jy die gat reggemaak het! Sien jy nou wat jy gedoen het? Jy het my kinders se lewe gered! Ek het nie genoeg geld om jou ‘klein’ goeie daad te betaal nie.”

Wat het ek uit hierdie storie geleer?

* Loop altyd die ekstra myl.

* Moenie altyd net die minimum doen nie.

* Maak 'n verskil ... wees die beste wat jy kan wees

[Outeur onbekend]

Advertensie: Besoek Beefmaster gerus in Maart

Bestel jou vleis vir die res van die maand op die iBEEF-toep van Beefmaster. Laai die iBEEF-toep af op die App Store of Google Play Store. #vleis #braai #Beefmaster #bestbeef #ibeef

Klik HIER vir meer inligting.

Ons maak 'n BEEFMASTER-aankope doodmaklik! 

Rosetta se goeie wense: Liefde en vrede

Mag jou dag gevul wees

met die wonderlike aroma

van Jesus se liefde en vrede!

Resep: Tommie deel nog 'n ouma Annie-resep - Soentjiekoekies

Die belangstelling in koekieresepte het ouma Annie se stoutste verwagtinge oortref. Sy het nooit gedink dat sy vir Petrusburg op die koekiekaart sou sit nie. Sy het van die lesers se resepte beproef en dit selfs ingesluit by haar gereelde Dinsdag-aflewering by die tuisnywerheid. Lid 74 is nou die nr. 1-verkoper van koekies - almal kla steen en been in die winkel dat koekies nie gesond is nie, maar knyp die een oog toe en koop met die ander oog lekkernye wat in die mond wegsmelt.

Vandag se resep is my jonger sussie se gunsteling. Sy doop graag die een heflte van die koekie in gesmelte sjokolade. Is dit nou hemels?!

Soentjiekoekies van ouma Annie

Bestanddele:

500 g sagte margarien of botter (Ouma Annie gebruik 
500 g suiker
4 eiers
500 g koekmeel
500 g mielieblom
10 ml bakpoeier
5 ml sout

Metode:

* Klits die botter, suiker en eiers tot lig en romerig.
* Sif die droë bestanddele saam en voeg by die bottermengsel. 

* Meng baie goed.
* Rol klein bolletjies, pak op bakplaat en druk met ‘n vurk plat.
* Bak goudbruin op 190°C vir ongeveer 8-10 min.

Wenk:

Sit koekies twee-twee opmekaar met versiersuiker indien jy van ekstra soet hou.

* Ek gebruik vir hierdie resep 'n fopfoto totdat oupa Willie vir my my foto's kan aanstuur. Dit wil voorkom asof die Vrystaters meer met krag sukkel as die res van die land. Hou gerus hierdie spasie dop en bak intussen 'n storm los. 

Geniet dit en gaan groot!!!

Dinsdaggedagtes van Katelyn Marais

THE SECRET LANGUAGE OF TEENAGE BOYS

I've become fluent in a new language recently - Teenage Boy. It's a complex dialect consisting primarily of grunts, shrugs, and one-word responses that somehow contain multitudes.

When my son says "fine," it could mean anything from "I had the best day ever" to "the world is ending, but I don't have the energy to explain why." The contextual clues are everything - is he raiding the fridge while saying it? That's positive. Is he staring at his phone without blinking? Proceed with caution.

I've learned that food is currency in this new relationship. The boy who once wrinkled his nose at my homemade lasagna now consumes it like it's his last meal, along with everything else in a five-foot radius. I now hide snacks I want for myself like they're precious jewels.

Privacy has become both sacred and suspicious. His bedroom door remains firmly closed, opening only for food deliveries or Wi-Fi troubleshooting. I've accepted that knocking is not a suggestion but a survival tactic.

The most fascinating discovery has been witnessing his transformation in different contexts. The monosyllabic creature who communicates exclusively through headshakes at home somehow becomes eloquent and animated around his friends.

But then there are those rare, golden moments when the armor cracks - late-night conversations about a difficult class, an unexpected sideways hug, or walking past his room to see him video chatting with his younger cousin, patiently helping with math homework.

These boys of ours - they're crossing the rickety bridge between childhood and manhood, trying not to look down.

Our job isn't to carry them across but to stand nearby, pretending we're not watching every step, ready to catch them if they fall.

And sometimes, just to bring them snacks.

[Thanks, Christelle]

As 1 Korintiërs 13 net vir Mammas geskryf was ...

Al sou mamma die mooiste huis besit
en die lekkerste etes vir ons voorberei,

maar dit nie met liefde doen nie,
dan is dit so waardeloos soos 'n leë kastrol.

Al is mamma die besigste mamma op die beheerraad
en koop vir my eendag die duurste sporttoerusting,
maar mamma het nie die tyd
om my langs die sportveld aan te spoor nie,
dan sal dit my niks baat nie.

Al koop mamma 'n kamer vol van die duurste opvoedkundige speelgoed
en betaal sakke vol geld vir ekstra klasse,
maar mamma sit nie ook self by my
en speel of sukkel met die skoolwerk nie,
dan sal dit my niks baat nie.

'n Liefdevolle mamma is geduldig met my,
sy tel maar partykeer my speelgoed en klere op.
'n Liefdevolle mamma is lankmoedig en vriendelik,
sy laai haar motor maar somtyds vol kletsende,
bakleiende, swetende skoolkinders.

Mammas vergelyk nie hul kinders met ander kinders nie
en is nie verwaand oor prestasies nie.
Mammas bedek skrape met liefde en pleisters en glo in my,
hoop net die beste vir my en verdra die klaery en kritiek.

My gewasde en gestrykte wasgoed word weer vuil
en 'n netjies huis weer deurmekaar ...
maar 'n opregte drukkie
en 'n intieme gesprek sal vir altyd in my kinderhartjiebly.

Eendag sal ons huis en sy binnekant tot niet gaan,
maar mamma en ons gesin se siele sal ondersoek word.

Toe mamma nog 'n jong meisie was,
was mamma gesteld op mamma se mooi voorkoms en aardse besittings,
maar noudat mamma 'n MA is, het ons kinders die belangrikste geword.

Een van die dae kyk mamma miskien vas in 'n opstandige tienergesig,
maar eendag as ek groot geword het,
sal ek die vrugte pluk van die LIEFDE
wat mamma in my kleintyd gesaai het.

En nou bly, AANDAG, GEDULD en LIEFDE, hierdie drie,
maar die waardevolste hiervan
is die onvoorwaardelike LIEFDE van 'n mamma!

* Die waarde van 'n mamma moet elke dag raakgesien en gewaardeer word, nie net op Moedersdag nie.

Klik HIER om 1 Kor. 13 vir pa's te lees.

Ruben-humor: Unieke idiome

* Hy is van sy eet af. 

Hy voel siek.

* Die blikbord lui vir iemand.
Iemand is bankrot.

* Moenie praat soos 'n lap wat skeur nie.
Kry klaar gepraat, moenie dat ek alles uit jou trek nie.

* As 'n kind goed grootgemaak is, maar groot sleg geword het.
Die appel het afdraand gerol.

* Hy lieg blink en bles.

Hy kan baie lieg.

* Moenie jou so inkoejawel gedra nie.

Moenie jou so swak gedra nie.

[Hierdie gesegdes kom uit my Petrusburg-dae uit!]

Portia's Friday advice

Ruben se een minuut storie: Die naaldboom

Jare terug was daar twee broers; die ouer een was altyd gemeen en onvriendelik teenoor sy jonger broer. Hy het sy broer altyd minderwaardig laat voel. Die ouer broer het vuurmaakhout in die bos gekap vir 'n inkomste en dan het hy dit op die mark gaan verkoop. Op 'n dag het hy op 'n magiese boom afgekom. Die boom het hom gesmeek om hom nie af te kap nie en het hom goue appels in ruil belowe. Die ouer broer het in sy geestesoog gesien dat hy sommer baie gou ryk gaan word sonder dat hy harder hoef te werk. Die ouer broer was egter teleurgesteld oor die aantal appels wat die wonderboom hom elke dag gegee het. 

Hy besluit toe so in die stilligheid om wel die boom af te kap. Hierdie boom behoort meer hout as vyf ander bome te gee. Maar die wonderboom het presies geweet wat in die ouer broer se gedagtes aangaan en hy het hom met honderde naalde toegegooi toe die ouer broer onder die boom gestaan het. Die broer het in die allervreeslikste pyn op die bosgrond geval. Sy jonger broer het hom gaan soek toe hy nie sy gewone tyd by die huis opdaag nie en hom uiteindelik gevind waar hy op die grond lê en krul van pyn. Die jonger broer het hom jammer gekry en onmiddellik begin om elke naald versigtig uit te haal. Die ouer broer het uiteindelik vir sy jonger broer verskoning gevra dat hy hom só sleg behandel het. Die magiese boom het hierdie herstel van broederbande gesien en besluit om vir hulle meer goue appels te gee.

 
Wat het ek uit hierdie storie geleer?

* Goedhartigheid sal altyd beloon word.

* Moenie kwaad met kwaad vergeld nie.